Migdał & Wino - świeca sojowa - 120 ml

"Kiedy nazajutrz wszedł Mojżesz do Namiotu Świadectwa, okazało się, że zakwitła laska Aarona z pokolenia Lewiego: wypuściła pączki, wydała kwiat i dojrzały na niej migdały" (Lb 17:23)

Migdałowiec (Amygdalus communis z rodziny różowatych – Rosaceae) rośnie w rejonie Bliskiego Wschodu i jest jednym z pierwszych drzew, które zakwitają po zimie – często już na przełomie stycznia i lutego, tworząc morze białych i różowych kwiatów na tle bezlistnych drzew. Uprawiany na ziemiach biblijnych od tysięcy lat, pochodzi prawdopodobnie z obszarów Azji Środkowej, Iranu i Syrii, gdzie do dziś rosną jego dzikie formy. Migdałowiec był znany już w starożytności – prawdopodobnie Sumerom, a z pewnością Hebrajczykom, o czym świadczą liczne wzmianki w Biblii.

Hebrajskie słowo shaqed oznacza migdał, ale jest spokrewnione z czasownikiem shoqed, czyli czuwać, być uważnym, stąd drzewo migdałowe nazywane jest drzewem czuwającym. Ta gra słów ma znaczenie w najbardziej znanym i najbogatszym pod względem treści fragmentem o drzewie migdałowym w Biblii - tekście ukazującym powołanie prorockie młodego Jeremiasza (Jr 1:11–12).

Złote ozdoby w kształcie pączków migdałowych, zdobiące siedmioramienny świecznik w Namiocie Spotkania i Świątyni Jerozolimskiej (Wj 25:33–34), przypominały o czuwaniu człowieka przy Bogu, tak jak On czuwa nad swoim ludem (Jr 1:11–12). W historii Jakuba, który użył gałązek migdałowca przy swoich trzodach (Rdz 30:37), stało się ono znakiem Bożej łaski i wierności obietnicy danej patriarchom. Migdały, wymienione również wśród cennych darów przesłanych do Egiptu (Rdz 43:11), świadczą o Bożej trosce i błogosławieństwie nawet w czasach trudnych i niepewnych.

Historia laski Aarona (Lb 17:23) ukazuje migdałowiec jako znak Bożej mocy i wybrania. Gdy Izraelici buntowali się przeciw kapłaństwu Aarona, Bóg potwierdził jego misję, sprawiając, że martwa laska zakwitła i wydała migdały. Tak jak migdałowiec kwitnie najwcześniej, tak ród Lewiego został postawiony na pierwszym miejscu w służbie Bogu. Od tego wydarzenia drzewo migdałowe nabrało znaczenia kultowego – laska Aarona była przechowywana w Arce Przymierza jako znak Bożej obecności i czuwania.

W czasach biblijnych migdały jadano w stanie naturalnym lub mieszano z miodem – cukier nie był jeszcze znany. Dlatego współczesny marcepan, choć oparty na migdałach, jest produktem dużo późniejszym (średniowiecznym) i nie ma bezpośredniego odpowiednika w tekstach biblijnych.